رفرش ریت چیست و چه تاثیری بر تجربه تماشای تلویزیون دارد؟

وقتی صحبت از کیفیت تصویر و تجربه تماشای تلویزیون می‌شود، یکی از اصطلاحات مهم که ممکن است با آن برخورد کنید، “رفرش ریت” یا “Refresh Rate” است. در این مطلب، به زبان ساده و مختصر، به بررسی این مفهوم و تأثیر آن بر تجربه تماشای تلویزیون خواهیم پرداخت. همچنین نگاهی به برخی از مدل‌های تلویزیون و محدودیت‌های موجود در این زمینه خواهیم انداخت.

رفرش ریت چیست؟

رفرش ریت یا نرخ تازه‌سازی، به تعداد دفعاتی که تصویر روی صفحه نمایش تلویزیون در هر ثانیه به‌روز می‌شود، اشاره دارد. این واحد معمولاً به هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود. به عنوان مثال، تلویزیونی با رفرش ریت 60 هرتز، تصویر را 60 بار در هر ثانیه به‌روز می‌کند. به همین ترتیب، تلویزیونی با رفرش ریت 120 هرتز، تصویر را 120 بار در هر ثانیه تازه می‌کند.

چرا رفرش ریت مهم است؟

رفرش ریت تأثیر زیادی بر کیفیت تصویر و تجربه تماشای شما دارد. بیایید به بررسی برخی از این تأثیرات بپردازیم:

1. پخش روون‌تر: یکی از مهم‌ترین تأثیرات رفرش ریت بالا، پخش روون‌تر و واضح‌تر تصویر است. زمانی که رفرش ریت بالاتر باشد، تصویر به طور مداوم‌تر و بدون وقفه نمایش داده می‌شود. این ویژگی به‌ویژه در هنگام تماشای صحنه‌های سریع و اکشن، مانند مسابقات ورزشی یا فیلم‌های اکشن، اهمیت دارد.
2. کاهش تاری حرکت: رفرش ریت بالاتر می‌تواند به کاهش تاری حرکت یا “Motion Blur” کمک کند. این به معنای کاهش شبح‌های تاری است که در هنگام حرکت سریع اشیاء روی صفحه نمایش مشاهده می‌شود. با رفرش ریت بالا، تصویر واضح‌تر و شفاف‌تر به نظر می‌رسد.
3. تجربه سینمایی: در بسیاری از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی، معمولاً محتوا با نرخ فریم 24 فریم در ثانیه (fps) ضبط می‌شود. تلویزیون‌های با رفرش ریت بالا می‌توانند بهبودهای خاصی در نمایش محتوای با نرخ فریم پایین ارائه دهند.

تلویزیون‌های با رفرش ریت بالا و پخش محتوای سینمایی

در حالی که رفرش ریت بالا می‌تواند برای محتوای با نرخ فریم بالا مانند بازی‌های ویدیویی مفید باشد، برای محتوای سینمایی که معمولاً با نرخ فریم 24 فریم در ثانیه ضبط شده است، همچنان مفید است. چرا؟ به این دلیل که تلویزیون‌های با رفرش ریت بالا قادرند با استفاده از تکنیک‌های خاصی، محتوای 24 فریم در ثانیه را به شکلی روان‌تر و بدون ناهماهنگی نمایش دهند. برای مثال، یک تلویزیون با رفرش ریت 120 هرتز می‌تواند این محتوای 24 فریم در ثانیه را به شکل روان‌تری نمایش دهد، بدون ایجاد مشکلاتی مانند تیک و لگ با پرش تصویر. چراکه عمده‌ی پنل های امروزی 60هرتز محتوای 24فریم رو نمیتونن به ضریب ثابتی تقسیم و پخش کنن به همین سبب برخی فریم ها دوبار و برخی سه بار کپی و میشن و اثر تیک تصویر شکل میگیره در حالی که این محتوا در نمایشگر های 120هرتزی به راحتی به ۵ تقسیم و پخش با ثبات و روونی خواهند داشت.

تلویزیون‌هایی با رفرش ریت 120 هرتز می‌توانند با استفاده از تکنیک‌هایی مانند “روون سازی مصنوعی پخش” (Frame Interpolation) یا “کپی فریم” (Frame Doubling)، فریم‌های اضافی را به تصویر اضافه کنند تا حرکت‌های نرم‌تر و روان‌تری ارائه دهند. این تکنیک‌ها به تلویزیون کمک می‌کنند تا محتوای 24 فریم در ثانیه را به شکلی روان‌تر و بدون ایجاد تاری و تیک و پرش تصویر نمایش دهد.

تلویزیون‌های با رفرش ریت بالا و محدودیت‌های کنسول‌های گیمینگ

با افزایش محبوبیت بازی‌های ویدیویی، رفرش ریت بالا به یک ویژگی مهم برای گیمرها تبدیل شده است. تلویزیون‌هایی با رفرش ریت 144 هرتز یا 240 هرتز می‌توانند تجربه بازی بسیار روان‌تری ارائه دهند. اما در اینجا نکات مهمی وجود دارد:

1. محدودیت‌های HDMI 2.1: برای بهره‌برداری از رفرش ریت‌های بالاتر، تلویزیون‌ها به پورت‌های HDMI 2.1 نیاز دارند. این پورت‌ها قادر به پشتیبانی از رفرش ریت‌های بالا و رزولوشن‌های 4K هستند. اما برخی از کنسول‌های گیمینگ و کارت‌های گرافیک ممکن است محدودیت‌هایی داشته باشند و نتوانند از تمام قابلیت‌های رفرش ریت بالا استفاده کنند.
2. پشتیبانی از رزولوشن‌های 4K: تلویزیون‌هایی که قادر به پشتیبانی از رفرش ریت 240 هرتز هستند، ممکن است نیاز به آپ‌اسکیل کردن محتوای با رزولوشن پایین‌تر داشته باشند تا بتوانند این رفرش ریت را ارائه دهند. این موضوع می‌تواند تأثیرات منفی بر کیفیت تصویر داشته باشد و به همین دلیل، برخی از مدل‌ها ممکن است در عمل نتوانند عملکرد بهینه‌ای ارائه دهند.

نمونه‌هایی از تلویزیون‌ها با رفرش ریت‌های مختلف

در بازار تلویزیون‌ها، مدل‌های مختلفی وجود دارند که با رفرش ریت‌های مختلف عرضه می‌شوند. برای مثال:

• شیائومی Q1: این تلویزیون در مشخصات خود به رفرش ریت 120 هرتز اشاره کرده است، اما به دلیل پنل 60 هرتزی که دارد، در عمل نمی‌تواند از تمام ظرفیت رفرش ریت 120 هرتز بهره‌برداری کند.
• سونی X9000H: این مدل نیز به رفرش ریت بالا اشاره دارد، اما به دلیل ناتوانی در دریافت کامل سیگنال‌های عمودی، تصویر می‌تواند تارتر و با حالت سایه انداختن و گوستینگ همراه باشد.

نتیجه‌گیری

رفرش ریت یکی از ویژگی‌های مهم تلویزیون‌هاست که تأثیر زیادی بر کیفیت تصویر و تجربه تماشای شما دارد. تلویزیون‌های با رفرش ریت بالا می‌توانند حرکت‌های روان‌تر و کاهش تاری حرکت را ارائه دهند و تجربه سینمایی و بازی را بهبود ببخشند. با این حال، محدودیت‌هایی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند، به ویژه در مورد پشتیبانی از رفرش ریت‌های بالا و سازگاری با کنسول‌های گیمینگ و کارت‌های گرافیک. در نهایت، انتخاب تلویزیونی با رفرش ریت مناسب بستگی به نیازها و انتظارات شخصی شما دارد.